Nicolaaskerk
Het oudste deel van de historische Nicolaaskerk van Wijhe moet omstreeks het jaar 1200 gebouwd zijn. Waarschijnlijk stond op die plek in de tijd van de Germanen al een houten gebouw waar men samenkwam om de goden gunstig te stemmen. De plek is het hoogste punt van het dorp Wijhe.
In de eeuwen daarna is de dorpskerk in een aantal fasen uitgebouwd. Dat gebeurde rond 1300, rond 1400 en 1450 en uiteindelijk kreeg de kerk rond 1500 haar huidige vorm van 3 beuken.
De schenking van het Quelhorst orgel
In 1821 schenkt Johan Lubbert Umbgrove het orgel aan de Nicolaaskerk als dank voor de redding van zijn kleinzoon.
Umbgrove is als gefortuneerd rentenier na gedane zaken in het toenmalige Nederlands Indië teruggekeerd naar Nederland. Hij is gaan wonen op het buiten Wengelvelde en is nauw betrokken bij de Hervormde Kerk van Wijhe.
Zijn kleinzoon Jean Lubbert is nog maar vijf jaar oud als hij in 1817 ernstig gewond raakt bij een muiterij op het Ambonese eiland Saparoea. Daar is zijn vader, en schoonzoon van Umbgrove, enkele maanden eerder tot resident benoemd.
De jonge Jean Lubbert overleeft als enige de slachtpartij, waarbij zijn ouders en twee broertjes de dood vinden.
Door een wonderlijke samenloop van omstandigheden en de goede zorgen van behulpzame vreemden komt de jongen naar Nederland.
"Opa" Johan Lubbert heeft inmiddels ter herinnering aan de behouden terugkeer van kleinzoon Jean opdracht gegeven aan de orgelbouwers Georg Heinrich Quelhorst en Carl Friedrich August Naber, beiden wonende in Oldenzaal, om voor de kerk in Wijhe een orgel te bouwen.
Deze geschiedenis wordt uitgebreid beschreven in het boek 'de Nicolaaskerk in Wijhe', ISBN 978-90-813155-3-1.
Niet alleen de schenking van het orgel, ook een uitgebreide beschrijving ervan staat in het boek, evenals het verleden en het heden van de Nicolaaskerk. Bestellen kan bij
uitgeverij De Jonge Beth
.